مطالعه الگوی انشعاب سرخرگیِ قوس آئورت در خارپشت گوش بلند(Hemiechinus auritus)

جوجه تیغی پستانداری از رده حشره خواران است. با توجه به ویژه گی های رفتاری مانند خاصیت غیر تهاجمی، جهت نگهداری در منزل به عنوان یک حیوان خانگی یا پِت مورد توجه قرار گرفته است. در این بررسی به مطالعه نحوه انشعاب قوس آئورت پرداخته شده است. تعداد 10 جوجه تیغی بالغ بدون در نظر جنس از باغ های اطراف تبریز و مراغه جمع آوری شدند. قفسه سینه و حفره شکمی باز شد. لاتکس رنگی قرمز داخل آئورت نزولی سینه ای تزریق شد. با تزریق مگلومین کامپاند رادیوگراف با استفاده از ماده حاجب تهیه شد. نتایج نشان داد که در محل شروع قوس آئورت، تنه سرخرگی ای منشعب می شود که آن را می توان تنه رأسی- بازویی محسوب نمود. این تنه بعد طی مسافت کوتاهی به دوشاخه مجزا منشعب می شد که یکی به طرف سر رفته و ایجاد کننده سرخرگ ثبات مشترک راست است و دیگری به طرف اندام قدامی متمایل شده که ایجاد کننده سرخرگ تحت ترقوه ای راست است. سپس قوس آئورت به طرف بالا و پشت امتداد یافته و بعد از طی مسافت 4- 3 میلی متری سرخرگ دیگری را منشعب می نماید که به طرف سر می رود و ایجاد کننده سرخرگ ثبات مشترک چپ بوده و بلافاصله بعد از آن سرخرگ دیگری از انتهای قوس آئورت جدا شده که به طرف اندام حرکتی جلویی چپ رفته که ایجاد کننده سرخرگ تحت ترقوه ای چپ می باشد. این نوع انشعاب قوس آئورت را می توان در انسان، شامپانزه و رت مشاهده نمود.